Tekst: Paul de Leeuw / Muziek: Cor Bakker
(1992)
Ik mis je kleine liefdesbriefjes
Op tafel, waarin je me schreef
Hoeveel je werkelijk van me hield
En waar je die avond bleef
Ach, de tijd van liefdesbriefjes
Is nu jammerlijk voorbij
Ze worden nog wel geschreven door jou
Alleen niet voor mij
Als ik denk aan die momenten
Dat jij de ware voor mij was
En jij vond mij vaak het einde
Maar ik wist: we begonnen pas
’s Morgens vroeg was jij verdwenen
Waarnaar toe: ’k had geen idee
Er lag een briefje op de tafel
Naast een halflauw kopje thee
Ik mis je kleine liefdesbriefjes
Op tafel, waarin je me schreef
Hoeveel je werkelijk van me hield
En waar je die avond bleef
Ach, de tijd van liefdesbriefjes
Is nu jammerlijk voorbij
Ze worden nog wel geschreven door jou
Alleen niet voor mij
En ik weet, ik gaf je alles
Ook als jij er niet om vroeg
Maar mijn liefde was oneindig
Soms voor jou meer dan genoeg
’s Morgens vroeg toen jij weer opstond
Mijn eigen held, voor dag en dauw
Was de thee niet ingeschonken
En toen dacht ik nog: “Wat flauw”
Ik zie dat kleine memobriefje
Op tafel, waarin je me schreef
Dat je eigenlijk niet meer van me hield
Dat je ook niet langer bleef
’t Was misschien voor ons het beste
En al is het dan voorbij
Als je ooit iets liefs geschreven hebt
Stuur het dan gerust een keer naar mij